ΒERRY BROS. & RUDD Wine and Spirit Merchants | Συνέντευξη Πηνελόπη Κατσάτου

Από την παράδοση στη νέα εποχή

Το ξύλινο πάτωμα δεν είναι ίσιο και τρίζει… Απέναντι μια τεράστια ζυγαριά για τους υπολογισμούς και δίπλα το τεφτέρι του 1765, όπου είναι γραμμένα με καλλιγραφικά γράμματα αναλυτικά τα στοιχεία των πελατών…Παλιές φιάλες παντού. Ακόμα και η μυρωδιά του χώρου σε πάει πίσω εκατοντάδες χρόνια και μόνο ο υπολογιστής στην υποδοχή σε επαναφέρει στο 2018. Περισσότερα από 315 χρόνια κρύβει πίσω του o ιστορικός αυτός βρετανικός οίκος. Το 1698 η χήρα Βourne άνοιξε ένα μαγαζί στο νούμερο 3 της St james’s Street, απέναντι από το παλάτι. Αρχικά έγινε διάσημος ως οίκος καφέ, αλλά στη συνέχεια καθιερώθηκε στον χώρο του κρασιού, αποτελώντας μάλιστα προμηθευτή του παλατιού. Σήμερα, τρεις αιώνες μετά, έξι masters of wine, πρεσβευτές της ιστορικής αυτής επιχείρησης που βρίσκεται στην καρδιά του Λονδίνου, ανεβάζουν τις μετοχές στο χρηματιστήριο αυτό του κρασιού έχοντας πάντα στον νου τους το μότο του οίκου, μια απλή ερώτηση:

“Ιs it good to drink?”

Ο Demetri Walters MW με υποδέχεται ζεστά και μου προσφέρει ένα ποτήρι αγγλική σαμπάνια. Χαμογελά όταν τον ρωτάω αν οι Βρετανοί ξέρουν να κάνουν καλή σαμπάνια.

Είναι γεννημένος στην Κύπρο, όμως λόγω της δουλειάς του πατέρα του έχει μείνει σε όλο τον κόσμο. O Demetri μιλάει με ενθουσιασμό για τη δουλειά του. Tα τελευταία 17 χρόνια είναι κομμάτι του ΒΒR και έχει τεράστια εμπειρία στην πώληση. Επίσης, όσοι τον έχουν παρακολουθήσει εν δράσει λένε ότι είναι πραγματικός βιρτουόζος στις γευστικές δοκιμές και ένας από τους καλύτερους δασκάλους του WSET. Είναι σύμβουλος εστιατορίων, ξενοδοχείων και αεροπορικών εταιρειών όπως η Emirates και η Virgin, αλλά και γνωστός κριτής κρασιού παγκοσμίως. Μεταξύ άλλων μαθαίνει τα μυστικά του κρασιού σε σπουδαστές, πελάτες, σομελιέ και διανομείς από παντού: Ντουμπάι, Kύπρο, Άμπου Ντάμπι, Ιαπωνία και Χονγκ Kονγκ.

Οι γευστικές δοκιμές που γίνονται στα ιστορικά κελάρια έχουν εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Αυτό που αλλάζει είναι το κοινό. Το ίδιο βράδυ μπορεί να έχει πελάτες μια οικογένεια που γιορτάζει μια επέτειο, το προσωπικό μιας τράπεζας ή τα υψηλόβαθμα στελέχη μιας εταιρείας. Οχτώ αίθουσες φιλοξενούν περίπου 1.000 εκδηλώσεις και σεμινάρια τον χρόνο. Του ζήτησα να μου περιγράψει πώς πέρασε τη μέρα του και μου απαντά ότι αρχικά μίλησε με έναν πελάτη ο οποίος έχει μια παμπ στη Μεγάλη Βρετανία και τώρα θέλει να κάνει αλυσίδα την επιχείρησή του στην Κίνα με ίσως και 100 μαγαζιά. Λίγο νωρίτερα είχε κλείσει μια συμφωνία με έναν πατριώτη του Κύπριο για εισαγωγή των προϊόντων τους. Θα συνεχίσει με απανωτά ραντεβού. Α! θα κάνει και δοκιμή σε 10 μπουκάλια 50 έως 200 ετών…

Μικροί διάδρομοι οδηγούν από το ένα δωμάτιο στο άλλο και ενώνουν το παλιό μαγαζί με μια υπερσύγχρονη κάβα. Στο δαιδαλώδες κτίριο φιλοξενούνται 1.800 μπουκάλια, τα οποία δεν είναι προς πώληση. Όπως μου λέει ο Demetri, «αν είναι κάτι τόσο ιδιαίτερο, τότε δεν υπάρχει λόγος να το πουλήσεις».

Πώς λειτουργεί όμως το BBR;

Εκτός από το στρατηγείο μας εδώ, στην καρδιά του Λονδίνου, έχουμε τρεις μεγά- λες αποθήκες στο Χάμσαϊρ όπου φιλοξενούμε τα μπουκάλια των πελατών μας. Όταν κάποιος πελάτης μου αγοράζει ένα κρασί είτε en primeur (πριν δηλαδή καν αυτό εμφιαλωθεί) είτε κανονικά, το αποθηκεύουμε εκεί με μια ετήσια εισφορά για την αποθήκευση, την ασφάλεια και την αποστολή του. Αν όμως ο πελάτης μας αποφασίσει ότι θέλει να στείλει το παιδί του στο σχολείο, να αγοράσει ένα νέο αυτοκίνητο ή να γίνει βοσκός στη Χιλή, τότε εμείς πάλι είμαστε αυτοί που θα τον βοηθήσουμε. H διαδικασία αυτή είναι το BBX, Βerrys Βroker Εxchange, και αφο- ρά σε αυτό ακριβώς το κομμάτι, την εμπορία δηλαδή κρασιού από τον έναν τους πελάτη στον άλλο. H διαφορά είναι ότι τα κρασιά παραμένουν αποθηκευμένα χωρίς να έχουν πληρώσει κανένα φόρο, αφού το κρασί φυλάσσεται σε φορολογικές αποθήκες (bonded warehouse).

Tο bbX προσφέρει στους αγοραστές τεράστια ποικιλία από εξαιρετικά κρασιά που δεν μπορούν να βρουν πουθενά αλλού στην αγορά με τη δυνατότητα αποθήκευσης ή δημοπράτησης, και όλα αυτά με την εγγύηση μιας μεγάλης υπογραφής που παρέχει ασφάλεια. Όλα αυτά γίνονται ακόμα πιο εύκολα με τη βοήθεια του bbr.com, της ιστοσελίδας της εταιρείας, που με 240.000 επισκέπτες τον χρόνο κερδίζει συνεχώς νέους πελάτες. Οποιοσδήποτε το επιθυμεί μπορεί να εγγραφεί, να καταχωρίσει το κρασί που θέλει να πουλήσει χωρίς αμοιβή, παρά μόνο με μια πολύ χαμηλή προμήθεια για την πώληση. Ένα σημαντικό κομμάτι της δουλειάς στους BBR είναι ότι είναι οι μεγαλύτεροι και παλαιότεροι αγοραστές του Bordeaux.

Λόγω ανταγωνισμού και υψηλών τιμών στην περιοχή αποφάσισαν να ανοίξουν τους ορίζοντές τους πουλώντας και κρασιά από διαφορετικές χώρες, όπως η Ισπανία, η Χιλή και η Ελλάδα. Όπως λέει χαρακτηριστικά, δεν είναι υγιές να ασχολείσαι μόνο με μία περιοχή. Tον τελευταίο καιρό μάλιστα έχουν εκδηλώσει μεγάλο ενδιαφέρον για τη Βουργουνδία. Ενώ δεν εκπροσωπούν συγκεκριμένους παραγωγούς του Bordeaux, αντίθετα στη Βουργουνδία είναι angents συγκεκριμένων παραγωγών. Με αποτέλεσμα, ενώ το Μπορντό αποτελούσε το 50% της δουλειάς τους, να πέσει στο 5%.

Ξεκινώντας από το ιστορικό μαγαζί του Λονδίνου, η BBR είναι μια διεθνής επιχείρηση με έξι παραρτήματα σε όλο τον κόσμο. Εκτός από την εμπορία των καλύτερων κρασιών από περιοχές όπως το Bordeaux, η Βουργουνδία, ο Ροδανός ή η Ιταλία, η BBR έχει και τις δικές της ετικέτες, για τη δημιουργία των οποίων συνεργάζεται με παραγωγούς από διαφορετικές περιοχές. Tον τελευταίο καιρό μάλιστα συνεργάζονται και με τον Λυραράκη, δημιουργώντας μια ετικέτα αποκλειστικά για τον Έλληνα παραγωγό. Άλλες υπηρεσίες που παρέχουν είναι η συμβουλευτική σε επενδύσεις σχετικά με το κρασί, όπως και σε επαγγελματίες του είδους, γευστικές δοκιμές, εκδηλώσεις, σεμινάρια και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί με ό,τι επιθυμήσει κάποιος που αγαπά το κρασί.

Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό κρασί;

Tο ενδιαφέρον είναι τεράστιο τον τελευταίο καιρό για τις ελληνικές ποικιλίες. Μάλιστα έχει επεκταθεί από το κλασικό Ξινόμαυρο και τα Αγιωργίτικα σε Ρετσίνα από Ροδίτη ή Σαββατιανό και Μοσχοφίλερο και φυσικά στο Ασύρτικο. Προτιμούν ποικιλίες που είναι πιο διαφορετικές. Μακάρι να εκπροσωπούσαμε στο Ξινόμαυρο έναν παραγωγό όπως ο Θυμιόπουλος. Η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα στο να παράγει ποιοτικό κρασί, έχει πρόβλημα στην προώθησή του. Το δυνατό της χαρτί είναι τα λευκά, αλλά βελτιώνεται τα τελευταία χρόνια αισθητά και στα κόκκινα.

Βρίσκει αρκετά ακριβό το Ασύρτικο από τη Σαντορίνη λόγω μικρής παραγωγής και υποστηρίζει ότι υπάρχουν κι άλλα μέρη, όπως η Μήλος και η Κρήτη, που παράγουν Ασύρτικο, ωστόσο όταν μιλάει για τον Χατζηδάκη, τα μάτια του λάμπουν. «Δεν έχω αγαπημένες ποικιλίες, έχω αγαπημένους παραγωγούς, και ο πλέον αγαπημένος μου δυστυχώς δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Ήταν μια ιδιοφυΐα που σπάνια τη συναντάς». Λέει ότι βρήκε τα κρασιά του εξαιρετικά και ότι οι τιμές τους θα έπρεπε να είναι υψηλότερες. Θαυμάζει επίσης τα κρασιά του Σιγάλα και της «Γαία». Το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο προσκήνιο, έστω και αρνητικά, τα τελευταία χρόνια έχει βοηθήσει στο να γίνει πιο γνωστή στους καταναλωτές; Μπορεί η Ελλάδα να έχει οικονομικά προβλήματα, αλλά στο κομμάτι των τροφίμων και του κρασιού τα πηγαίνει περίφημα στο εξωτερικό. Εάν πας στα ελληνικά νησιά, όπου όλα δείχνουν υπέροχα, δεν αντιλαμβάνεσαι κάποιο πρόβλημα, σε αντίθεση βέβαια με την ενδοχώρα. Αυτό που πραγματικά με εξοργίζει είναι η ελληνική προσέγγιση του χύμα κρασιού στα εστιατόρια. Είναι κάτι που δεν μπορώ να συγχωρήσω. Η κρίση όμως δεν αντανακλάται αρνητικά στους καταναλωτές του εξωτερικού, οι οποίοι, όπως εγώ το εισπράττω, έχουν μια πολύ θετική στάση προς την Ελλάδα. Την αγαπούν. Είναι η προσέγγιση του Ζορμπά απέναντι στη ζωή που τους μαγεύει. Αν περάσεις ένα υπέροχο καλοκαίρι σε μια χώρα, τότε, όταν επιστρέψεις στην πατρίδα σου, αγοράζεις και το κρασί που ήπιες εκεί για να σου θυμίζει τις στιγμές που πέρασες…■

15 Απριλίου 1912 ― Μία μέρα μετά την τραγωδία του «Τιτανικού», μία επίσημη επιστολή φθάνει στο ΒΒR. Εκεί αναφέρεται ότι έχουν χαθεί 69 κιβώτια με κρασί και ποτά στο ναυάγιο. Καμία αναφορά δεν γίνεται στην απώλεια ανθρώπινων ζωών.

TIMELINE

1698 Tο σημερινό ΒΒR ιδρύεται από τη χήρα Βourne, η οποία ανοίγει ένα μανάβικο απέναντι από το παλάτι St james, στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα το κεντρικό τους κατάστημα.

1810 Ο George berry, απόγονος, αναλαμβάνει την εταιρεία και επικεντρώνεται μετά από τον καφέ στο κρασί

20ός αιώνας Ο Hugh Rudd, με καταγωγή από Νορβηγούς εμπόρους κρασιού, γίνεται συνεταίρος. Είναι λάτρης του Μπορντό και γνώστης των γερμανικών κρασιών

1923 Χρονιά-σταθμός. H ΒΒR δημιουργεί το Cutty Sαrk με την πασίγνωστη ετικέτα που φέρει την υπογραφή του καλλιτέχνη James McBay.

1990 Πρωτοπορεί και στη νέα εποχή. Κατασκευάζεται η ιστοσελίδα bbr.com ανοίγοντας νέους ορίζοντες και γίνεται μεγάλο άνοιγμα στην Ασία.